Ik wilde eigenlijk schrijven over de herfst, maar besefte dat we daar nog niet zijn. We zitten in een extra

Laatst vond ik er weer een. Een zwarte veer dit keer, met witte vlekken en glanzend in het ochtendlicht. Zonder

Ik pakte het magazine en bladerde meteen door naar het artikel. En daar, linksonder in de hoek, stond het. Tekst:

We smeerden maskertjes op ons gezicht, lakten onze nagels, maakten aarbeienkwarktaart en roddelden over jongens en school in haar lila

“Het jaar begon smerig en strontnat. We hadden ook last van een heermoesplaag. Daar kun je wel wat aan doen,

Ik ging op date. Met mezelf. Ik parkeerde mijn auto bij het station en liep zonder haast richting de stad.

Het regent. En het lijkt ook niet meer te stoppen. Het regent zo hard, dat onze kelder is ondergelopen. Gelukkig

“Het is heel belangrijk dat je de loop altijd naar voren richt. Loop dus níet, ik herhaal: níet, met het

“Wat deed jij hiervoor voor sport? Je ziet er zo gespierd uit.” Sorry, wat zei je? Core & balance We

Vroeger wilde ik mezelf niet zijn. Te saai. Te gewoon. Ik had liever in 1900 geleefd. Als meisje met een

‘Dit is niet goed,’ zei de klusjesman. ‘Het dak moet eraf.’ Slik. Grote klus We wonen in een mooi huis.

We maakten Chole Palak en een rode linzen dahl. Raita voor erbij en heerlijke Pakaura met mangochutney om te snacken.

Ik blijf het bijzonder vinden. Zodra ik een emmertje heet water met sop klaarmaak en een stofdoek uit de keukenkast

Het we-zien-wel-gevoel zomaar op een zondag in oktober beetje mijmeren in de leegte meebewegen met de tijd boeken lezen, wandelen

Kleine snoetjes. Zachte haartjes. Tien teentjes, tien vingertjes. Mutsjes die nog nét te groot zijn. De geur van geboorte en

Cor belde. Ik was net mijn kledingkast herfstklaar aan het maken toen mijn mobiel ging. Dat is mama, dacht ik,

Soms herontdek ik het weer even. En dan vraag ik me altijd af waarom ik het niet vaker doe. Gister

Op het strand is alles goed. Stress en zorgen spoelen via je hoofd en je blote voeten zó het zoute

Ik zou je het liefste in een doosje willen doen. En je bewaren, heel goed bewaren. Volkstuin Soms zou je

We gingen varen met z’n vieren, die warme septemberavond. Een avond met een gouden randje. En met een onverwachte grijze

Een paar momenten zijn bepalend voor je lot. Als het leven niet met deze momenten was gekomen of als je

Het was koud in huis. En het regende, al een paar weken. Mike en ik begonnen al grapjes te maken: